تعریف احساس هوشیاری
احساس هوشیاری معمولاً زمانی پدیدار می‌شود که فرد احاطه دقیقی به وضعیت و اتفاقات پیرامون خود دارد، احتمالاً به دلیل یک وضعیت خاص یا برخورد با مشکلی مهم و ملموس. احساس هوشیاری می‌تواند به فرد احساس تمرکز، آمادگی، و فعالیت ذهنی بیشتری بدهد و او را برای مواجهه با چالش‌ها و وظایف پیش رویش آماده کند.
به طور مثال، در شرایط استرس‌زا، احساس هوشیاری معمولاً افزایش می‌یابد به این دلیل که سیستم عصبی انسان برای مواجهه با موقعیت‌های ناخوشایند فعال شده و هشیاری را افزایش می‌دهد.
تعاریف مختلفی از هوشیاری ارائه شده است، اما برخی از ویژگی‌های مشترک در این تعاریف عبارتند از:
آگاهی از خود و محیط: هوشیاری شامل آگاهی از وجود خود و محیط اطراف است.
احساسات و ادراکات: هوشیاری شامل تجربه احساسات، ادراکات و افکار است.
توانایی تفکر و استدلال: هوشیاری شامل توانایی تفکر، استدلال و حل مسئله است.
اراده آزاد: هوشیاری شامل توانایی انتخاب و تصمیم‌گیری است.
از نظر علمی، هوشیاری به عنوان یک پدیده emergent در نظر گرفته می‌شود. این به این معنی است که هوشیاری از ویژگی‌های هیچ یک از اجزای مغز به طور جداگانه ناشی نمی‌شود، بلکه از تعامل پیچیده بین بخش‌های مختلف مغز به وجود می‌آید.
نظریه‌های علمی هوشیاری
نظریه اطلاعات: این نظریه هوشیاری را به عنوان پردازش اطلاعات در مغز در نظر می‌گیرد.
نظریه شبکه‌های عصبی: این نظریه هوشیاری را به عنوان یک ویژگی emergent از شبکه‌های عصبی پیچیده در مغز در نظر می‌گیرد.
نظریه کوانتومی هوشیاری: این نظریه هوشیاری را به عنوان یک پدیده کوانتومی در نظر می‌گیرد.
از نظر روانشناسی، هوشیاری به عنوان یک تجربه ذهنی در نظر گرفته می‌شود. این تجربه شامل احساسات، ادراکات، افکار و اراده آزاد است.
نظریه‌های روانشناسی هوشیاری
نظریه ناخودآگاه: این نظریه هوشیاری را به عنوان نوک کوه یخ در نظر می‌گیرد که بخش بزرگی از آن در ناخودآگاه پنهان است.
نظریه خودآگاهی: این نظریه هوشیاری را به عنوان آگاهی از خود و محیط اطراف در نظر می‌گیرد.
نظریه ذهن: این نظریه هوشیاری را به عنوان توانایی درک و تفسیر ذهن دیگران در نظر می‌گیرد.
هوشیاری یک موضوع پیچیده و جذاب است که هنوز به طور کامل توسط علم و روانشناسی درک نشده است. تحقیقات در مورد هوشیاری همچنان ادامه دارد و امیدواریم در آینده به درک عمیق‌تری از این پدیده شگفت‌انگیز دست پیدا کنیم.