احساس پشیمانی =احساس غم+ احساس بیزاری
احساس پشیمانی شامل احساس غم همراه با بیزاری هست.
احساس پشیمانی، یک احساس ناراحت کننده هست که فرد برای انجام کاری در گذشته که آن را شرم آور یا اشتباه می داند و از آن پشیمان است،تجربه می کند. احساس پشیمانی رابطه نزدیکی با احساس رنجش و احساس گناه دارد. احساس پشیمانی ناشی از کارهایی که انجام نشده سخت تر از کارهای انجام شده اشتباه هست و ممکن است منجر به افسردگی و اضطراب شود.
به عبارت دیگر، پشیمانی یک هیجان منفی است که با احساس افسوس، تاسف و ندامت از انجام یا عدم انجام یک عمل همراه است. این احساس می تواند در زمینه های مختلف مانند روابط، شغل، تحصیلات و یا انتخاب های زندگی رخ دهد.
از دیدگاه روانشناسی اجتماعی، پشیمانی نوعی تنبیه درونی است که به کنترل رفتار افراد کمک می کند.
از دیدگاه روانشناسی شناختی، پشیمانی ناشی از ارزیابی منفی فرد از خود و رفتارهایش است.
برخی از ویژگی های کلیدی پشیمانی عبارتند از
افسوس: احساس ناراحتی و تاسف از انجام یا عدم انجام یک عمل.
تاسف: احساس ندامت و پشیمانی از انجام یا عدم انجام یک عمل.
خود سرزنشی: انتقاد و سرزنش خود به دلیل انجام یا عدم انجام یک عمل.
پشیمانی می تواند پیامدهای مختلفی داشته باشد
مثبت: پشیمانی می تواند انگیزه ای برای تغییر رفتار و جبران اشتباهات باشد.
منفی: پشیمانی می تواند منجر به کاهش عزت نفس، اضطراب، افسردگی و انزوا شود.
راهکارهای مختلفی برای مدیریت پشیمانی وجود دارد:
پذیرش: پذیرش اینکه گذشته قابل تغییر نیست اولین قدم برای رهایی از پشیمانی است.
جبران: در صورت امکان، سعی کنید اشتباه خود را جبران کنید.
بخشش: خودتان را ببخشید و به خود فرصتی برای جبران اشتباهاتتان بدهید.
تمرکز بر حال: به جای تمرکز بر گذشته، بر روی حال و آینده تمرکز کنید.
در صورت نیاز، از متخصصان کمک بگیرید: اگر پشیمانی شما شدید و طاقت فرسا است، از یک متخصص روانشناس کمک بگیرید.